In een dichtbevolkt land als Nederland hebben bewoners in hun woonsituatie vaak met elkaar te maken. Om eventuele hinder of conflicten te voorkomen zijn er regels opgesteld voor buren die zij moeten naleven: het burenrecht.
Voorschriften 
Het burenrecht is geregeld in artikel 5:37 t/m 5:59 van het Burgerlijk Wetboek. De wet geeft een groot aantal gedetailleerde voorschriften, zoals de maximale hoogte van een afscheiding of wat te doen met vruchten die van de bomen van een erf op een naburig erf vallen. Stel je wil een boom planten, dan dien je er rekening mee te houden dat deze minimaal op twee 2 meter afstand van de erfgrens moet worden geplant. Wil je weten waar je erfgrens precies ligt? In het Maatvoering Perceel staan de kadastrale grenzen afgebeeld van het gekozen perceel en omliggende percelen.
Regelend recht
Het burenrecht is een regelend recht en geen dwingend recht. Dit betekent dat de eigenaars van twee naburige erven mogen afwijken van wat er in de wet staat. Dit kan worden gedaan door bijvoorbeeld een overeenkomst met elkaar te sluiten. Geef je toestemming aan je buurman dat hij 2 bomen tegen de erfafscheiding mag planten, dan kun je hem dat niet via de rechter verbieden of verwijdering vragen, ook al staan de bomen niet op minimaal 2 meter vanaf de erfscheiding, zoals in het burenrecht staat. Wel is het verstandig dergelijke afspraken vast te leggen. Stel dat één van de erven verkocht wordt, dan kan een afspraak worden vastgelegd in een zogenaamd kettingbeding. De koper verplicht zich dan tot nakoming van de afspraken die de verkoper met de buren heeft gemaakt. Sommige afspraken zijn voor de koper alleen bindend als ze zijn vastgelegd in een notariële akte en ingeschreven in het kadaster, zoals een erfpacht, erfdienstbaarheid over het erf of opstalrecht.